OVER HET ONTSTAAN VAN HET BOEK

​

Op 2 december 1851 pleegt de Franse president Karel-Lodewijk-Napoleon Bonaparte een staatsgreep. In het land wordt nauwelijks gereageerd: alleen de landelijke provincies Bourgogne en vooral Midi komen in opstand. Terwijl Violette Ailhaud de leeftijd heeft om te trouwen, wordt haar dorp in de Basses-Alpes onverwachts beroofd van al haar mannen door de repressie die volgt. Haar verloofde Martin wordt doodgeschoten, haar vader weggevoerd naar een strafkamp op de Salut-eilanden.

Violette overlijdt in 1925.  In haar nalatenschap treft de notaris een envelop aan die hij pas in de zomer van 1952 mag openen. Hij vindt dan een instructie dat de inhoud moet worden toevertrouwd aan de dan oudste van Violettes nakomelingen, uitsluitend van het vrouwelijk geslacht, en tussen de 15 en 30 jaar oud. Zo komt de 24-jarige “Yveline” in het bezit van het manuscript dat haar grootmoeder al in 1919 heeft geschreven, nadat haar dorp Le Saule Mort opnieuw al haar mannen heeft verloren als gevolg van de Eerste Wereldoorlog. In het manuscript vertelt Violette wat er feitelijk na de winter van 1852 is gebeurd…

“Yveline” geeft het manuscript in 1962 in bewaring bij Editions Parole, een rurale uitgeverij. Pas in 2006 wordt besloten tot publicatie van L'Homme Semence over te gaan. De historicus Jean-Marie Guillon schrijft het nawoord en plaatst het verhaal in zijn historische context. De novelle kent vervolgens een toenemend succes dankzij enthousiaste mond-tot-mond reclame van lezers en talloze bewerkingen door theatergroepen, verhalenvertellers, enzovoort (zie pagina Bewerkingen). De tekst wordt in meerdere talen vertaald. Ook wordt er een geïllustreerde uitgave, een luister-cd en een tweeledig stripboek uitgebracht met teksten en tekeningen van Laëtitia Rouxel en Mandragore. In 2017 komt in Frankrijk een speelfilm uit met de titel “Le Semeur”.